Yelonky
Marzec 28, 2024, 09:43:53 am *
Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.

Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji
Aktualności: Forum zostało uruchomione!
 
   Strona główna   Pomoc Szukaj Zaloguj się Rejestracja  
Strony: [1]   Do dołu
  Drukuj  
Autor Wątek: Ocena sytuacji  (Przeczytany 8748 razy)
Adam
Administrator
Weteran
*
Offline Offline

Wiadomości: 1636



Zobacz profil Email
« : Lipiec 06, 2015, 01:30:15 pm »

W nawiązaniu do innego wątku chciałem podjąć temat osobno. Poniżej kopiuję opis stosowanej metody, sprzed pewnego czasu, ale chyba zasadniczo aktualny.

Cytuj
Rozstrzygnięcia “sytuacyjne” / Inicjatywa dowódcy

Jest to sposób losowego generowania zachowań oddziałów, zgodnie z naszą najlepszą wiedzą. Ma za zadanie likwidację zbędnych sporów na poziomie taktycznym. Z naszych dotychczasowych doświadczeń wynika, że takie spory mogą skutecznie utrudnić grę, skłócić graczy, a nawet zupełnie zniechęcić kogoś do dalszej zabawy. Dlatego nie jest istotne jaki wynik na szczeblu taktycznym zostanie uzyskany przy zastosowaniu "oceny sytuacji". Jaki by on nie był, to spełnił swoje zadanie. Nie należy oczekiwać, że wyniki generowane w ten sposób będą w jakikolwiek sposób optymalne, ani powtarzalne. Nie po to stosujemy tą metodę, i nie ma podstaw, by tego po niej oczekiwać. Nie należy więc powoływać się na precedensy z poprzednich rzutów/bitew itp.

Ocenę sytuacji można zastosować do dowolnego poziomu dowodzenia, ale należy brać pod uwagę jego specyfikę, dostępne informacje itd. Jest zupełnie możliwe, że na różnych poziomach dowodzenia zostaną podjęte różne decyzje, wtedy weźmie górę rozkaz wyższego szczebla, ale zajmuje to odpowiednią ilość czasu na przekazanie informacji. Do tego czasu oddziały zachowują się wg własnej oceny sytuacji. Na tej samej zasadzie na niższym szczeblu mogą zostać podjęte działania zgodne z decyzjami wyższego dowódcy i tym samym czas realizacji zostanie przypadkowo skrócony.

W szczególności ocenę sytuacji można zastosować do stwierdzenia jakie meldunki są przekazywane na kolejne szczeble dowodzenia, co wpływa na ocenę sytuacji przez odpowiednich dowódców.

Można stosować kilka kolejnych rzutów:
a) za widoczność / orientację w otoczeniu (K6=1 – brak rozeznania sytuacji przez dowódcę, orientuje się tylko co do tego, co widział w poprzednim ruchu w najbliższym otoczeniu – sąsiadujące wojska i tylko w przód i na boki) (K6=6- bardzo dobra orientacja, dowódca bierze pod uwagę sytuację dalszą niż najbliższe oddziały) (k6=2,3,4,5 -orientacja przeciętna -bieżąca dotycząca najbliższych sąsiadujących oddziałów, na początek ruchu)

b) za ocenę sytuacji K6:
1,2 – pesymistyczna (przewidywanie porażki; przecenianie sił npla / niedocenianie własnych – jest gorzej niż w rzeczywistości; uznanie własnej pozycji za niekorzystną lub sił za niewystarczające lub pozycji npla za mocną) (unikanie walki; oczekiwanie na wsparcie, poprawę sytuacji; wycofanie na lepszą pozycję przy zagrożeniu; obrona w miejscu na bardzo dobrej pozycji; w ataku preferowana walka ogniowa, walka wręcz tylko przy dużej przewadze własnej lub z konieczności)
3,4 – realistyczna (ocena sił i pozycji w tym momencie zgodna w przybliżeniu z rzeczywistością) (podejmowanie walki z podobnymi siłami npla; obrona i atak zgodnie z rozkazem, ale bez heroizmu – ostrożność w obliczu przewagi npla lub trudnej sytuacji)(niepodejmowanie zbędnego ryzyka – nie rozkazanej zmiany pozycji, wystawienia na atak lub ostrzał)
5,6 – optymistyczna (oczekiwanie sukcesu; niska ocena sił npla / wysoka sił własnych – jest lepiej niż w rzeczywistości; uznanie własnej pozycji za mocną / npla za słabą; podejmowanie walki nawet z silniejszym nplem; atak i obrona trudnej pozycji)

Dodatkowa pomoc określania oceny sił npla (ocena sytuacji):
Pesymistyczna - o jeden rząd wielkości więcej niż w rzeczywistości (np. jest batalion, to wydaje się, że to pułk)
Realistyczna - zgodnie ze stanem faktycznym
Optymistyczna - o jeden rząd wielkości mniej niż w rzeczywistości (np. są 2 bataliony, to wydaje się, że jest jeden słaby)
Widać z tego, że ocena realistyczna jest zwykle najbardziej pożądana, ponieważ ocena optymistyczna będzie prowadziła do działań nadmiernie ryzykownych, a pesymistyczna do nadmiernie ostrożnych.

c) za aktywność / inicjatywę K6:
1,2 – pasywny (preferowane manewry najprostsze – nie wymagające zmiany formacji, kierunku, pozycji; w ataku naprzód, w obronie do wskazanych pozycji)
3,4 – typowy (wykonywanie manewrów typowych dla wykonywanych rozkazów; zmiany formacji i kierunku w reakcji na sytuację)
5,6 – aktywny (wykazywanie inicjatywy; wykonywanie ambitnych i trudnych manewrów – zmiany formacji, kierunku, pozycji)

Po wykonaniu takiego cyklu rzutów dla obu stron zakładam, że w większości sytuacji będzie z grubsza jasne co powinno nastąpić. W zasadzie najtrudniejsza do interpretacji będzie sytuacja, kiedy obie strony mają wszystkie rzuty średnie, ale nawet wtedy zgodnie z duchem rozkazów można przy pewnej dozie dobrej woli uzyskać zadowalające rozstrzygnięcie (powinno zmierzać do zachowania zgodnego z rozkazami przy uwzględnieniu stanu bieżącego pola walki w bliskiej okolicy).
Dla potrzeb interpretacji trzeba pamiętać, że ważny jest “iloczyn” rzutów np. 1 za widoczność i 1,2 za pesymizm daje efekt braku rozeznania plus oczekiwanie porażki, więc nawet duża aktywność nie przechyli raczej szali na decyzję ataku.

Dodam jeszcze, że w wersji najprostszej ocena sytuacji polega na rzucie k6 z pominięciem osobnego aspektu widoczności, aktywności i inicjatywy. Czasami tak jest lepiej.
« Ostatnia zmiana: Lipiec 06, 2015, 01:37:20 pm wysłane przez Adam » Zapisane

"Wszelki krok, który by odsuwał państwo od omnipotencji, będzie zarazem krokiem postępu dla etyki, oświaty i dobrobytu." Feliks Koneczny
Strony: [1]   Do góry
  Drukuj  
 
Skocz do:  

Działa na MySQL Działa na PHP Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC Prawidłowy XHTML 1.0! Prawidłowy CSS!