bitwa pod Winfrey's Farm

[Adam]

W miniony weekend rozegraliśmy bitwę luźno opartą o działania wstępne w bitwie nad West Chickamauga Creek. Scenariusz zakładał przeprawę przez rzekę czołówki armii federalnej i atak w kierunku drogi zaopatrzenia rebeliantów. W założeniu miało to być starcie na poły spotkaniowe - konfederaci mieli mniejszymi siłami utrzymać pozycje do czasu przybycia posiłków, a teren był rozległy jak na będące do dyspozycji siły.
Dziękuję za liczną obecność, zaangażowanie i miłą atmosferę. Postaram się niedługo wstawić zdjęcia. Może ktoś się pokusi o opis swoich walk? Ja mogę najwyżej opisać jedno skrzydło, mam mętne pojęcie, co się działo na drugim.

[Darek]

A jak się skończyło? Czy może jeszcze trwa i w piątek kontynuacja?

[Adam]

Mogłoby trwać, ale umówiliśmy się na jeden weekend, więc się skończyło.
Doszło do ustabilizowania pozycji obu stron, przy czym konfederaci mieli do dyspozycji jedną prawie nie ruszoną brygadę, ale obawiali się jej użyć w ataku (i chyba słusznie, bo federalni byli skrwawieni, ale jeszcze mieli trochę siły).
Na odcinku drugiej dywizji federalnej toczyła się długa walka ogniowa o polanę i żadna ze stron nie chciała odpuścić (po stronie federalnej odznaczył się "zielony" 124 pułk z Ohio). Federalni mieli tam chyba więcej siły, ale nie mieli już chęci na dalsze ataki -po pokonaniu dwóch linii npla walczyli z trzecią i spodziewali się, że to nie musi być koniec.

[rrober]

Czekamy na relację i zdjęcia.

[Adam]

Zadowoleni gracze. 

[Adam]

Widok na pole bitwy od południa (1 zdjęcie). W dali majaczą nadchodzące brygady federalne. Na pierwszym planie spieszona kawaleria rebeliantów.
Na drugim zdjęciu (od północy) widać główne siły federalne nacierające wzdłuż głównej drogi (3 brygady) i 2 brygady idące z boku. Naprzeciw skromnie wyglądające, ale dzielne i na dobrej pozycji, 3 brygady konfederatów.
Walki toczyły się w znacznej części w lesie, częściowo na polanach.

[Adam]

Federalni posuwali się ostrożnie naprzód w nieznanym terenie. Po nawiązaniu kontaktu z nieprzyjacielem w rejonie głównej drogi doszło do ok.40 minutowej wymiany ognia. Obie strony poniosły ciężkie straty. Duże usługi rebeliantom oddała bateria dział, która strzelała kartaczami do wyczerpania amunicji. Swoim ogniem zmasakrowała 23 pułk z Kentucky, ale jego żołnierze, chociaż pierwszy raz w bitwie, stali pod ogniem niczym kamienny mur. Trzeba było prawie 50% zabitych i rannych, żeby ich zmusić do odwrotu.

[Adam]

W końcu centralne pułki konfederackiej brygady Wilsona nie wytrzymały i podały tyły. Pozostałe pułki straciły kontakt ze sobą i z dowódcą. Jeden przez jakiś czas ostrzeliwał się z farmy, ale w końcu zaczęło brakować amunicji i wycofał się. Ostatni dzielnie próbował opóźnić atak federalny. Z pewnością dowódca pochwalił jego postawę i skuteczność. Jednak prawda była taka, że federalni stracili w kluczowym momencie ciężko rannego dowódcę płk.Grose'a i sporo czasu minęło zanim wykorzystali powstałą lukę i ruszyli naprzód.
Sąsiednia brygada rebeliantów mając odsłoniętą flankę musiała się wycofać.

[Adam]

Dowódca dywizji federalnej, gen.Palmer, w końcu rozkazał atak szerokim frontem. 124 pułk z Ohio prawie wdarł się na pozycje rebeliantów, ale nie starczyło mu impetu do pokonania ostatniej przeszkody, jaką był solidny drewniany płot wokół pola rodziny Winfrey. Zatrzymał się tam i przez kwadrans wymieniał ogień z nieprzyjacielem na odległość 30 jardów. Walki o tą polanę toczyły się z dużą zaciętością przez blisko godzinę, w końcu rebelianci brygady Ectora wycofali się, ale drugi skraj polany utrzymały przybyłe posiłki.
Na lewo świeża brygada Cruft'a pokonała zebrane na nowo pułki Wilsona, ale wzrastający opór rebeliantów spowodował zatrzymanie ataku. Na pozycje w centrum pola bitwy wyszły dwie silne brygady konfederatów i powstrzymały napór wojsk Unii. Obie strony uznały, że bez przybycia posiłków nie są w stanie skutecznie atakować.
Straty wyniosły ok.1400 ż. po stronie rebeliantów i 1862 ż. po stronie Unii. Poza tym po 8 dział przeliczeniowych (pod koniec bitwy artyleria federalna w 20 minut zmusiła do wycofania dwie kolejne baterie wroga). Poza tym ciężkie walki stoczyła w południowej części pola bitwy spieszona kawaleria obu stron, rebelianci stracili 336ż., a federalni 448ż.

[Darek]

Bardzo mi się podobała ta bitwa. Szkoda, że nie mogłem poprowadzić swoich "chłopców" do końca. Czekam na kolejną