Yelonky

Kulturowo uwarunkowane role [..]. Wszyscy  możemy wziąć na siebie odpowiedzialność  ich dekonstruowania i odegrać ważną rolę w tworzeniu nowego sposobu rozumienia kwestii, co to znaczy być przedstawicielem płci żeńskiej lub płci męskiej, w tym samym walczyć z dyskryminacją.

OU formują krąg i zaczynają kręcić się dookoła własnej osi. Każda osoba podaje tytuł opowieści, którą chciałaby napisać. Opowieść powinna dotyczyć kobiety stawiającej czoło stereotypom.

USA i Anglia: moda na zmianę płci dzieci

Angielska i amerykańska prasa podaje zatrważające dane o wzroście  przypadków terapii psychologicznych i hormonalnych, mających na celu przygotowanie dzieci do chirurgicznej operacji zmiany płci. Jak podaje brytyjski The Sun, tylko w 2015 r. w Wielkiej Brytanii ponad tysiąc dzieci poddano tego typu terapiom, tymczasem w latach 2009-10 odnotowano zaledwie 97 takich przypadków. Według dziennikarzy niemały wpływ na wzrost prób zmiany płci u dzieci ma opłacanie tego typu działań medycznych z ubezpieczeń zdrowotnych. W zeszłym roku brytyjska Narodowa Służba Zdrowia (National Health Service, NHS) wydała na ten cel 2,7 mln funtów. The Sun daje za przykład niedawną historię pięciolatka z Nottinghamshire, który niespodziewanie, ku zdziwieniu opiekunek, przyszedł do przedszkola ubrany przez mamę w sukienkę.

Wall Street Journal opublikował wywiad z ordynatorem oddziału psychiatrycznego Uniwersytetu w Baltimore, który przestrzega, że chirurgiczna zmiana płci w wielu przypadkach nie rozwiązuje problemów pacjentów. Prof. Paul McHugh poddaje ostrej krytyce modę na zmianę płci dzieci, która często skutkuje samobójstwami pacjentów. Statystycznie liczba samobójstw wśród osób zmieniających płeć jest 20-krotnie wyższa niż w całej populacji. Równocześnie okazuje się, że dzieci, które przejawiają jakieś oznaki zaburzeń w stosunku do swojej płci, jeśli tylko uzyskają pomoc psychologiczną, to w 70-80 proc. przypadków pozbywają się takich problemów. Niestety wiele szkody wyrządzają tu politycy i media, którzy, zamiast pomagać osobom z takimi zaburzeniami, jeszcze pogłębiają ich problemy.

Angielski lekarz Robert Lefever podkreśla, że dzieci łatwo ulegają wpływom rodziców i mają mniejszą możliwość dokonania samodzielnego wyboru. Dochodzi do tego, że robi się moda na transgender i dziecko z takim zaburzeniem jest powodem dumy rodziców. W ten sposób problemy emocjonalne rodziców stają się problemami psychologicznymi i fizycznymi ich dzieci. Jednak takie zachowania rodziców nie powinny być w żadnym wypadku przyczyną „hormonalnego bombardowania dziecka” – uważa dr Lefever. Specjaliści podkreślają, że zaburzenie tożsamości seksualnej może ulec zmianie, zaś operacyjna zmiana płci jest nieodwracalna. Tymczasem brytyjskie Towarzystwo Badań nad Gender i Edukowania Społeczeństwa rozpoczęło lobbowanie w parlamencie ustawy, która zobowiązywałaby do przeprowadzania już w przedszkolu edukacji na temat transgenderyzmu i zmiany płci. 

dw / rv, tempi

[...] w przypadku pacjenta, który poddaje się eutanazji, nie trzeba czekać z pobieraniem narządów, aż faktycznie przestanie on żyć. „Jest nawet możliwe – pisze Bollen - aby procedurę tę stosować w przypadku, gdy serce pacjenta chcącego poddać się eutanazji jeszcze bije i pobierać je zanim on umrze. Wtedy zgon następowałby wskutek usunięcia narządu”

The Global Equity Fund, founded in 2011 by the US State Department, is inviting applications for groups that want to promote transgenderism in foreign countries.

According to the New York Times, “Since 2012, United States officials said, the American government has spent more than $41 million specifically to promote gay rights globally, along with a portion of $700 million earmarked for marginalized groups to support gay communities and causes."

Badaczki i działaczki feministyczne zastanawiają się co łączy wszystkie kobiety, co stanowi o podmiotowości płci w wymiarze indywidualnym i  zbiorowym? Czy wszystkie kobiety mają ze sobą wspólnego coś co poprzedza opresje, czy też to opresja właśnie jest cechą  wspólną?

Expressing happiness for children with Down syndrome "probably violates the peace of mind of women who lawfully made other personal choices."  WTF?!!!!

Rząd Francji dąży do ograniczenia w internecie działań na rzecz obrony życia, m.in. usiłując wprowadzić do kodeksu karnego nowe przestępstwo, jakim jest „utrudnianie za pomocą środków cyfrowych dobrowolnego korzystania z przerywania ciąży”. Ta rządowa propozycja ustawodawcza ma być dyskutowana 1 grudnia w Zgromadzeniu Narodowym [...]

Widziałam wielką liczbę kapłanów dotkniętych ekskomuniką, którzy wydawali się tym nie przejmować, a nawet o tym nie wiedzieli. A jednak byli ekskomunikowani od chwili, gdy wzięli udział w pewnych przedsięwzięciach, gdy weszli do pewnych stowarzyszeń i przejmowali opinie, na których ciążyła klątwa.

[...]odpowiedzią Uniwersytetu Wrocławskiego, uczelni, która w ofercie edukacyjnej ma m.in. zajęcia w Center for Gender Studies w ramach Instytutu Filologii Angielskiej.

Rektor uczelni prof. dr hab. Artur Jezierski na nasze zapytanie odpowiada: wzywam do sprecyzowania zapytania poprzez jednoznaczne wyjaśnienie terminów ”gender studies” – jakiej dziedziny naukowej w rozumieniu Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (…) dotyczy zapytanie.

Jeżeli rektor nie potrafi zdefiniować pojęcia, które na jego uczelni potrzebuje osobnej jednostki organizacyjnej, to należy zadać pytanie, na jakiej podstawie i po co utworzono na Instytucie Filologii Angielskiej coś takiego, jak Center for Gender Studies?

W ostatnim czasie internet obiegło nagranie z wykładu na Uniwersytecie w Würtzbergu w Niemczech. Szokuje już sam jego tytuł:
„Pedofilia jako naturalna orientacja seksualna.”
[...]
Z każdym kolejnym zdaniem prowadząca szokowała coraz bardziej. Powiedziała, że pedofilia to po prostu kolejna „orientacja seksualna” a nie choroba czy zaburzenie a pedofile po prostu tacy się już rodzą i nic nie mogą na to poradzić. W związku z tym, powinni... cieszyć się zrozumieniem i szacunkiem a nie odrzuceniem!
[...]
„żyjemy obecnie w świecie, który wyklucza pedofili z powodu ich preferencji. Pedofile, z powodu tego, że są osamotnieni, częściej dopuszczają się molestowania dzieci (…) Nie powinniśmy zwiększać cierpienia pedofili poprzez wykluczanie ich ze społeczeństwa oraz przez oskarżanie ich i kpienie z nich. Poprzez takie działania powiększamy ich izolację społeczną i w ten sposób to my zwiększamy częstotliwość molestowania seksualnego dzieci.”
[...]
„To nasza odpowiedzialność aby przełamać nasze negatywne uczucia odnośnie pedofili i aby traktować ich z takim samym szacunkiem jak innych ludzi. Powinniśmy zaakceptować, że pedofile nie wybrali sobie swojej seksualności. Powinniśmy zaakceptować, że pedofilia to preferencja seksualna.”

mówiła prowadząca wykład na Uniwersytecie w Würtzbergu. Dodała również, że chciałaby mieć wpływ na przyszłe pokolenia poprzez zmianę społecznego postrzegania pedofilii. A na koniec swojego wystąpienia... dostała oklaski!

Jak rozpoznać, że w rodzinie panuje atmosfera sprzyjająca szerzeniu się rasizmu i ksenofobii? „Jeśli dziewczyna nosi spódniczki i warkocze, w domu uczy się szydełkowania, a chłopiec dużo ćwiczy fizycznie” – takie osobniki powinny wzbudzić czujność przedszkolanek i zostać wzięte pod lupę.

W takim przypadku zaleca się, aby „rodzice zostali zaproszeni na osobistą rozmowę”, aby wyjaśnić im, w jaki sposób „autorytarne i oparte na stereotypach płci style wychowania ograniczają rozwój dzieci”…

Wiele się ostatnio mówi o Standardach Edukacji Seksualnej stworzonych przez Światową Organizację Zdrowia WHO. Czy wie Pan kim są autorzy tego dokumentu?

Jedną z nich jest Sanderijn van der Doef - holenderska propagatorka homoseksualizmu i twórca książki „Out” o homoseksualizmie dla dzieci i młodzieży. Można w niej przeczytać o pierwszych erotycznych doświadczeniach gejowskich i lesbijskich. Książka mówi również o masturbacji, „bezpiecznym seksie” i perwersyjnych aktach seksualnych. W jednym ze swoich wykładów Doef stwierdziła, że zachowanie niewinności dziecka nie jest dobrym sposobem na jego ochronę przed nadużyciami seksualnymi.

Innym współautorem Standardów WHO jest Daniel Kunz, który na łamach mediów radzi rodzicom m.in.:

„Kiedy dzieci masturbują się przy innych osobach w pomieszczeniu, rodzice nie powinni im zabraniać, ale powiedzieć, żeby poszły to robić do swojego pokoju lub kącika zabaw. W żadnym wypadku nie wolno zabraniać tych pięknych uczuć."

Kunz pracował dla organizacji Pro-Familia, która jest odpowiedzialna za wdrażanie "edukacji" seksualnej w Niemczech. Do dorobku tej organizacji oficjalnie odsyłają również Standardy Edukacji Seksualnej WHO. Tymczasem w latach 80 i 90 na łamach pisma wydawanego przez Pro Familię publikowane były artykuły, które akceptowały i usprawiedliwiały seks dorosłych z dziećmi.

Jednym z autorów tego typu publikacji był Rudiger Lautmann, niemiecki "uczony" związany z ruchem LGBT. Lautmann jest praktykującym homoseksualistą. W 2005 roku wziął "ślub" ze swoim partnerem w Hamburgu.

W swoich artykułach próbował dowodzić różnicy pomiędzy gwałtem na dziecku a pedofilią. Apelował aby wyraźnie oddzielać wykorzystywanie seksualne dziecka od dobrowolnych kontaktów seksualnych dzieci z osobami dorosłymi. Na łamach magazynu Pro Familia pisał:

"Prawdziwy pedofil postępuje wobec dziecka nadzwyczaj ostrożnie, a szkodliwość dla dziecka jest w takich wypadkach bardzo wątpliwa."

Lautmann argumentował również, że istnieje coś takiego, jak "naturalna harmonia woli" pomiędzy dorosłymi i dziećmi. Był również autorem książki o pedofilii pt. "Przyjemność z dzieckiem".

Wolf Vogel, inny ekspert Pro Familii, pisał w jednym ze swoich artykułów, że jeśli dziecko opowiedziałoby swoim rodzicom, „jak ekscytujących przeżyć doznało w kontakcie z dorosłym”, to istnieje duże niebezpieczeństwo, że „rodzice pobiegną z tą sprawą prosto na policję”.

Do tych właśnie środowisk oficjalnie odwołują się Standardy Edukacji Seksualnej WHO. Ale to nie wszystko. WHO jest częścią ONZ - Organizacji Narodów Zjednoczonych, która ma poważne problemy z pedofilią we własnych szeregach.

Wieloletni ekspert ONZ Peter Newell został skazany w zeszłym roku za wykorzystywanie seksualne dziecka. Wcześniej zajmował się... zwalczaniem przemocy wobec nieletnich. Był m.in. prezesem organizacji sprzeciwiającej się dawaniu dzieciom klapsów i współautorem dokumentu na temat wdrażania Konwencji Praw Dziecka. Jednak w jego własnym życiu Konwencja nie obowiązywała, gdyż pięć razy dokonał homoseksualnego gwałtu na 12 letnim chłopcu.

Wydaje się jednak, że to tylko wierzchołek góry lodowej jeśli chodzi o pedofilię w ONZ.

Andrew MacLeod, były szef Centrum Koordynacji ds. Kryzysu ONZ oszacował, że w ostatniej dekadzie pracownicy ONZ mogli dokonać nawet 60 tysięcy gwałtów – głównie na nieletnich z krajów trzeciego świata. Jego zdaniem w ONZ może pracować około 3300 pedofilów!

Właśnie ta organizacja opracowała standardy "edukacji" seksualnej, które obecnie forsuje się w polskich szkołach.

"Metodą dostępu do dzieci jest dołączenie do organizacji charytatywnej niosącej pomoc dzieciom za granicą, co jest zarówno obrzydliwe, jak i niestety logiczne."

Tłumaczy metody działania pedofilów z ONZ Andrew Mac Leod. Dokładnie w ten sam sposób działają "edukatorzy" seksualni i homoseksualiści.

Oni również tworzą rozmaite organizacje, których celem jest niesienie "pomocy" dzieciom: w dojrzewaniu, w przeciwdziałaniu dyskryminacji czy w nauce "tolerancji". To oczywiści jedynie przykrywka. Prawdziwym celem tych działań jest uzyskanie dostępu do dzieci. Szczegóły tego perfidnego planu wyjawił ostatnio Paweł Rabiej, wiceprezydent Warszawy, homoseksualista i zadeklarowany zwolennik tzw. karty LGBT:

"Jestem za etapowaniem: najpierw wprowadźmy związki partnerskie, potem równość małżeńską, a na koniec przyjdzie czas na adopcję dzieci."

Powiedział Rabiej na łamach mediów. Wyjaśnił również, że:

"najpierw przyzwyczajmy ludzi, że związki partnerskie to nie jest samo zło, że nie niszczą tkanki społecznej i polskiej rodziny."

Wszystko po to, aby doprowadzić do adopcji dzieci przez homoseksualistów. Właśnie temu ma służyć "edukacja" seksualna w polskich szkołach oraz rozmaite zajęcia o "tolerancji", "równości" i "dyskryminacji". Mówimy o tym od dawna. Chodzi o oswojenie najmłodszego pokolenia Polaków z patologiami seksualnymi i politycznymi celami lobby LGBT. Są już chętni do wdrażania tego projektu w kolejnych miastach.

"Jesteśmy w Krakowie otwarci na rozmowy w sprawie podpisania deklaracji LGBT+, takiej jak ta warszawska."

Powiedział wiceprezydent Krakowa Andrzej Kulig. Przy tej okazji publicznie pochwalił się również, że ma "własne doświadczenia w masturbacji". Dodał też, że w "edukacji" seksualnej nie widzi niczego złego.

"Liczę, że środowisko [lobby LGBT] samo podpowie nam, co powinniśmy dla niego robić".

Zadeklarował wiceprezydent Krakowa. Środowisko nie musi jednak niczego mu podpowiadać gdyż bardzo jasno wyraziło już swoje żądania w ramach warszawskiej karty LGBT :

- nauka onanizmu dla 4 latków,
- nauka wyrażania zgody na seks dla 6 latków,
- lekcje o pierwszych doświadczeń seksualnych i orgazmie dla 9 latków,
- aktywista i propagandzista LGBT zatrudniony w każdej szkole.

Teraz po Warszawie i Gdańsku, do zinstytucjonalizowanej deprawacji dzieci chce dołączyć Kraków. Musimy się temu sprzeciwić!

W 2008 roku Vincent Lambert uległ wypadkowi motocyklowemu. Jest sparaliżowany, ale daje oznaki życia: reaguje nie tylko mrugnięciami, ale też uśmiechem, czasem płacze, zwłaszcza w obecności członków rodziny.

Właśnie – rodziny… Jego życia bronią rodzice – gorliwi katolicy. Z drugiej strony stoi żona, która nalega na odłączenie męża od sondy żywieniowej, dzięki której Vincent nadal żyje.

Ich spór przeniósł się do sądów. Lekarze-specjaliści w opinii wskazali, że nie jest to wątpliwa moralnie uporczywa terapia, która sztucznie przedłuża proces umierania. Mimo to francuski wymiar sprawiedliwości nakazał odłączenie Vincenta od aparatury. Europejski Trybunał Praw Człowieka podtrzymał ten wyrok.

Rodzice, łapiąc się ostatniej deski ratunku, odwołali się do Komitetu Praw Osób Niepełnosprawnych ONZ, który z początkiem maja wezwał do zaniechania egzekucji wyroku i kontynuowania żywienia. Władze francuskie zignorowały tę decyzję...

Dzisiaj rano, 20 maja, lekarze odłączyli Vincenta od sondy żywieniowej, skazując go na głodową śmierć w męczarniach.

Aby wszystko przebiegło w świetle prawa, Vincent dostał od władz szpitala „ochronę na poziomie ochrony antyterrorystycznej”. Doszły do nich bowiem pogłoski, że rodzice mogą chcieć porwać swoje dziecko, by je uratować.

Jego lekarz poinformował wczoraj, że wdrożono przypieczętowaną sądowym wyrokiem „procedurę przewidującą całkowite zaprzestanie podawania mu pokarmu i wody”. Ta bezduszna nowomowa oznacza, że Vincent umrze z głodu i pragnienia

[...] kolejne błaganie matki mężczyzny, by dać mu szansę i pozwolić na przeniesienie do struktury specjalizującej się w opiece nad takimi pacjentami, jak Vincent. Siedem takich placówek we Francji jest gotowych go natychmiast przyjąć. Tymczasem Vincent dostał policyjną ochronę, w razie gdyby ktoś zechciał przerwać „wdrażanie procedury”.

Nowy program będzie wspierany w szkołach filmem wyprodukowanym przez BBC, tłumaczącym uczniom m.in., że „jest ponad sto różnych płci, między którymi mogą wybierać”.

We wstępie do nowego programu nauczania narzucającego brytyjskim szkołom gender, jako jedyny słuszny światopogląd o rzekomo naukowych podstawach czytamy: „Musimy przekonać nasze dzieci do tego, by zechciały być częścią społeczeństwa gender. Musimy być w stanie sprzedać im to pragnienie, ponieważ dla wielu może nie być ono czymś naturalnym”.

Dziś jedna czwarta zgonów w Holandii jest spowodowana ingerencją drugiego człowieka. Eutanazja stała się podstawową usługą zdrowotną objętą comiesięczną składką, którą każdy obywatel holenderski płaci swojej firmie ubezpieczeniowej. Jest to również bardzo dochodowy biznes: za każdy śmiertelny zastrzyk przeprowadzony przez lekarza, firmy ubezpieczeniowe płacą klinice ok. 3.000 euro.

“When physicians are participating in a procedure designed to take a person’s life, will patients feel 100% certain that their physician is firmly on the side of healing? What message does it send about the value of every human life when physicians endorse the exchange of one life for another? What effect has it already had on physicians complicit in such death-causing procedures?”